Budując jedność
Wszyscy jesteśmy rodziną! To nie pusty frazes, slogan, ale zdanie całkowicie prawdziwe, które znalazło swoje odzwierciedlenie 25 listopada. Tego bowiem dnia, w Różanymstoku zgromadziliśmy się na świętowaniu Dnia Jedności Rodziny Salezjańskiej, czyli imienin ks. inspektora Andrzeja Wujka SDB.
Już od samego rana w Różanymstoku gwarno i tłoczno. Ciężko znaleźć miejsce do zaparkowania samochodu. Ludzie spacerują wokół bazyliki Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny. Szczególny dzień. Dziś serce Inspektorii Warszawskiej bije właśnie w tym miejscu. Są salezjanie, siostry salezjanki, przedstawiciele parafii, uczniowie i nauczyciele naszych szkół, wychowankowie burs i internatów. Jest i on – sprawca tego zamieszania – ks. Andrzej Wujek SDB przełożony inspektorii św. Stanisława Kostki. Dziś w roli solenizanta, w roli ojca, w roli tego, który jednoczy całą Rodzinę Salezjańską.
Punktualnie o godzinie 10:30 w sanktuarium rozbrzmiewa śpiew, rozpoczyna się uroczysta Eucharystia. Przewodniczy oczywiście Ksiądz Inspektor, zaś my wszyscy wznosimy do Pana swoje modlitwy, dziękując za kolejny rok pracy salezjańskiej i prosząc o błogosławieństwo dla naszej inspektorii. Okolicznościowe kazanie głosi kustosz sanktuarium różanostockiego – ks. Adam Wtulich SDB. Chociaż listopad w Różanymstoku jest zimny i szary to w sercach mamy radość wspólnego świętowania. Na zakończenie mszy świętej poświęcenie obrazu Maryi Różanostockiej, który będzie peregrynował po wspólnotach salezjańskich inspektorii warszawskiej jako przygotowanie do 100 -lecia obecności salezjanów na tych terenach.
Kolejny punkt dnia to spotkanie na sali teatralnej, gdzie młodzież z Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego i Młodzieżowego Ośrodka Socjoterapii przedstawia program artystyczny małych kuglarzy. Barwnie, głośno i wesoło – jak u księdza Bosko. Następnie okazja do składania życzeń, podziękowań, zapewnień o pamięci modlitewnej.
Kolejny podniosły moment to przecięcie wstęgi i otwarcie krypt znajdujących się pod prezbiterium bazyliki. Po przeprowadzonym remoncie i zmianie wystroju w kryptach znalazła swoje miejsce izba pamięci Tyszkiewiczów.
Na zakończenie wspólny posiłek. Pyszny bigos, kawa herbata i ciasto. Czas na indywidualne rozmowy, wspomnienia, budowanie wspólnoty.
Tekst: Akacjusz Cybulski SDB
Foto: Damian Mackiewicz SDB
