Czas łaski

Dni odnowy ducha, czas duchowego odrodzenia, czas słuchania Słowa Bożego, rozpoznawania woli Boga i oczyszczania serca. To właśnie tymi zwrotami Salezjańskie Konstytucje opisują rekolekcje zakonne, które – w klimacie radości paschalnej – w dniach Oktawy Wielkanocy, przeżywali salezjanie z kursu III i IV.

Przez ten święty czas przeprowadził nas wieloletni i doświadczony mistrz nowicjuszów ks. Jerzy Mikuła, który głosił konferencje oraz Słowo Boże. „Będę mówił wam o Tym, dla którego pragniecie oddać swoje życie”, takie słowa padły na pierwszej konferencji. Głównym tematem było pogłębione poznawanie kerygmatu, czyli dzieła Stworzenia i Odkupienia, a więc tego co stanowi istotę życia zarówno chrześcijańskiego jak i zakonnego. Pochylaliśmy się nad tym, co tak naprawdę znaczy być chrześcijaninem. Rekolekcjonista ukazał nam potrzebę nawrócenia oraz wskazał na konsekwencje przyjętego przez nas Chrztu świętego. Dla części z nas był to szczególnie ważny czas, ponieważ w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, podczas Mszy świętej kończącej rekolekcje, na ręce księdza Dyrektora Adama Paszka składaliśmy podania o śluby wieczyste, w których całkowicie i na zawsze pragniemy oddać się Panu Bogu w konsekracji zakonnej.

Rekolekcje odbywały się w Szczyrku. Dwoma atutami tego miejsca były okazja do modlitwy przed obrazem Matki Bożej Królowej Polski w szczyrkowskim sanktuarium oraz możliwość podziwiania, nawet bez wychodzenia na zewnątrz, malowniczej panoramy Beskidu Śląskiego. Oczywiście był też czas poobiedniej rekreacji służący temu, by zaczerpnąć świeżego górskiego powietrza podczas spaceru, a niektórym z nas udało się zdobyć jeden z pobliskich szczytów – Klimczok, na którym panowała iście zimowa aura.

Teraz przyszedł czas, by zejść z góry i wrócić do codzienności. Jednak głęboko wierzymy, że ziarno słowa zasiane w czasie rekolekcji zakiełkuje na glebie naszych serc i wyda plon w postaci nawrócenia i życia prawdziwie chrześcijańskiego.

Artykuł: Arkadiusz Żydziak SDB
Zdjęcia: Michał Cebulski SDB