Wyniki wyszukiwania dla:

Radość życia konsekrowanego

Słoneczny dzień, wolne popołudnie (idealne do spacerów, wycieczek rowerowych i wyjść w stronę centrum Krakowa), urodziny Księdza Dyrektora (kto nie lubi urodzinowych lodów!), zbliżająca się majówka i ważne uroczystości naszych współbraci: śluby wieczyste oraz święcenia diakonatu i prezbiteratu. Wydawało się że lepiej być już nie może, a jednak!

Na zakończenie tego pięknego dnia, 29 kwietnia, zebraliśmy się w naszej kaplicy seminaryjnej, aby przeżyć wspólnotowy Dzień Skupienia. Nasze skupienie rozpoczęliśmy nieszporami, w czasie których głoszący, nasz współbrat, ks. Marcin Wosiek SDB wygłosił nam naukę, o radości życia konsekrowanego. W czasie nauki myślami powracaliśmy do pierwszych dni naszego życia, do dnia narodzin, dnia przyjęcia do wspólnoty Kościoła, czyli dnia otrzymania Chrztu Świętego, pierwszej profesji zakonnej, obłóczyn, ponowienia ślubów zakonnych, oraz do wielu innych sytuacji naszego życia składających się na nasze powołanie w Zgromadzeniu Salezjańskim. Kaznodzieja mówił o naszym posłaniu do młodzieży i o tym, że młodzież ma prawo! Ma prawo do naszego życia, które jej oddaliśmy i ma prawo, żebyśmy się za nią modlili. Ksiądz Marcin nawiązywał do tekstu Starego Testamentu mówiącym o powołaniu Jeremiasza, «Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię, prorokiem dla narodów ustanowiłem cię». (Jr 1,5), oraz do naszych konstytucji:

„Każdy z nas jest powołany przez Boga, aby stanowić cząstkę Towarzystwa Salezjańskiego. W tym celu otrzymuje od Niego dary osobiste a odpowiadając wiernie na to wezwanie, znajduje drogę pełnej realizacji siebie w Chrystusie.” W dalszej części wspomniany artykuł zobowiązuje do poczucia odpowiedzialności, do oddania siebie i swoich uzdolnień na służbę wspólnego życia i działania. Mówi o tym, że Bóg kocha nasze Zgromadzenie i pragnie jego żywotności, dlatego ubogaca je powołując w jego szeregi wielu młodych dających świadectwo poprzez uzdolnienia i historię swojego życia. Orator przypomniał wszystkim, że profesja zakonna jest znakiem spotkania miłości: Boga, który powołuje i ucznia, który odpowiada, oddając się całkowicie Jemu i braciom.”

/Konstytucje Salezjańskie; art. 22/

Był to szczególnie ważny czas dla współbraci którzy już za dwa dni będą składać śluby wieczyste, oraz dla tych którzy niebawem otrzymają świecenia diakonatu. Korzystając z okazji polecamy modlitwie kl. Dominika Iwańskiego SDB, kl. Michała Cebulskiego SDB, oraz kl. Łukasza Wójcik SDB, którzy od soboty będą salezjanami, posłanymi do młodych na wzór ks. Bosko…już na zawsze! A my cieszymy się z nimi, bo przecież życie salezjańskie jest piękne i naprawdę radosne!

Tekst: Grzegorz Bujałkowski SDB
Zdjęcia: Dominik Kruszyński SDB


Podziel się tym wpisem: