Wszyscy razem: „dziękujemy!”

Przygotowania do piątkowej inauguracji nowego roku akademickiego idą pełną parą. Zanim jednak zaczniemy nowy etap historii naszego seminarium trzeba domknąć zaległe sprawy. Z tego też powodu w środę, 29 września, podziękowaliśmy zeszłorocznym dziekanom oraz uczciliśmy współbraci z naszej wspólnoty, którzy obchodzili imieniny w sierpniu i we wrześniu.

Jak w każdej rodzinie, tak również w naszej zakonnej wspólnocie ważnym elementem jest pielęgnowanie tradycji. Jednym ze zwyczajów, który podtrzymujemy w naszym domu jest świętowanie imienin współbraci. Ze względu na to, że wspólnota seminaryjna jest bardzo liczna, urządzamy raz w miesiącu jedną uroczystość, w której wyróżniamy naszych solenizantów z całego miesiąca. W czasie wakacyjnym, który obejmuje także sierpień, w naszym domu przebywała jedynie garstka domowników, dlatego postanowiliśmy sierpniowe świętowanie połączyć z wrześniowym. 

Tradycyjnie na początku uroczystej, imieninowej kolacji, Ksiądz Dyrektor składa życzenia po kolei każdemu z solenizantów i dziękuje w imieniu całej wspólnoty za konkretne dobro, jakie dany współbrat wnosi do naszej społeczności. Nie mogło zabraknąć tych elementów świętowania również tym razem. 

Dodatkowym motywem dla wspólnej radości było wyrażenie wdzięczności względem zeszłorocznych dziekanów. Według dawnego zwyczaju, zanim rozpoczniemy nowy rok pracy intelektualnej i formacyjnej, wybieramy spośród współbraci studentów naszych przedstawicieli (dziekanów), którzy pomagają przełożonym w organizowaniu naszego życia seminaryjnego na różnych płaszczyznach (jest to trzech współbraci – dziekan główny, dziekan kulturalny i liturgiczny). Zadania jakie są im powierzane wymagają otwartości, odpowiedzialności i pochłaniają wiele czasu, więc tym większą mamy radość z tego, że mogliśmy im podziękować za ich poświęcenie.

Tekst: kl. Jacek Banasiuk SDB
Zdjęcia: kl. Michał Cebulski SDB