Przy wigilijnym stole

Nasza wspólnota teologiczno-formacyjna, zgodnie z wieloletnią tradycją, kilka dni przed 24 grudnia obchodzi wigilię wspólnotową. Jest to niezwykle radosny moment, przepełniony atmosferą bliskich już Świąt Bożego Narodzenia, kiedy przy wigilijnym stole możemy radować się w zakonnej wspólnocie z powtórnego przyjścia Jezusa na świat. Podobnie było i w tym roku.

Niezwykłą atmosferę w domu dało się odczuwać już od kilku dni. Pojawiające się ozdoby świąteczne, zafrasowane miny współbraci wynikające z niedziałających lampek choinkowych czy braku stojaka pod choinkę oraz unoszące się z kuchni zapachy świątecznych potraw – wszystko to wskazywało na bliski już czas wigilii.

Wielkie świętowanie rozpoczęliśmy od wspólnej modlitwy w kaplicy seminaryjnej, a następnie udaliśmy się na zakonny, pięknie przystrojony przez III kurs refektarz. Tam, po przemowie i  życzeniach księdza Inspektora Adama Parszywki, który swoją obecnością uświetnił całą uroczystość, a także po życzeniach księdza Dyrektora Dariusza Kozłowskiego oraz księdza Dyrektora Wojciecha Strzeleckiego, z wielką radością podzieliliśmy się opłatkiem. Moment ten był szczególnie wzruszający dla Współbraci z kursu VI, dla których była to ostatnia wigilia w naszej wspólnocie.

Po życzeniach był czas na spożycie przepysznych posiłków, z barszczem i pierogami na czele. Następnie zabraliśmy się do wspólnego kolędowania, które animował nasz seminaryjny zespół „Łoś Band”. Odbył się również tradycyjny występ Współbraci z Inspektorii Warszawskiej, z ponadczasowym hitem „Wołek i osiołek”.

Po skończonej wigilii nadszedł czas na tradycyjne kolędowanie po pokojach Współbraci starszych, a także na dalsze świętowanie w kawiarence wspólnotowej. Ten czas niewątpliwie jeszcze bardziej przybliżył nas do siebie, a także sprawił, że jeszcze mocniej zatęskniliśmy za Świętami Bożego Narodzenia.

Tekst: Michał Słojewski SDB
Foto: Adrian Sroka SDB